Tarcza

Tarcza jest jedną z głównych części herbu. Z latami zmieniał się jej kształt. Początkowo odzwierciedlała rzeczywistość, czyli była podobna do używanych i noszonych tarcz. Z czasem stanowiła wymysł i powstawała z natchnienia różnej maści artystów. Pisał o nich Franciszek Kamocki:

   "Chyba nie będzie ironia onjaśnienie, ze ta ostatnia (tarcza -przyp. mój) przedstawiać ma nie serduszka z sielskich okiennic ani wyłamane palety, ani stylizowane skarabeusze, ślimaczki, mongolfiery czy detale od pozytecznych skądinąd przyborów, ani nawet pęczki kiszek - lecz rycerskie puklerze"

Korona

W Polsce korona była jedynie upiększeniem herbu. Kształt i liczba pałek w koronie do czasów rozpowszechnienia sie obcych tytułów nie oznaczała rangi posiadacza jak to bylo na Zachodzie Europy (np. 7 pałek - baronowska, 9 pałek - hrabiowska, mitra -  książęca, itp).

Hełm

Hełm również zmienial kształt z czasem i w Europie Zachodniej podkreślał tytuł.

Labry

Labry czyli chusta otaczajaca hełm i tarczę posiada kolor zewnetrzny barwy tarczy, natomiast jej spód - barwę godła.

Klejnot

W Polszcze często klejnotem nazywano sam herb (patrz Sienkiewicz:)). W rzeczywistości klejnot to znak znajdujacy się na hełmie, który rozwinął sie z piuropusza, a pozwalał na identyfikację rycerza. Może mieć kształt godła herbu, samego piuropusza, lub znak zupełnie nie związany z herbem.

Dodatki

Dodatkowe elementy, np. insygnia władzy pojawiały sie rzadko na polskich herbach. Hetman umieszczał pod tarczą dwie buławy, kanclerz dwie laski, itp.