W.S. Kuniczak postanowił napisać swój przekład Trylogii (1991-92) przede wszystkim "przeciwko" przekładowi Curtina, by przybliżyć Trylogię współczesnemu czytelnikowi anglojęzycznemu. W efekcie jego przekład jest bardzo swobodny - jest to niemalże adaptacja sienkiewiczowskiego oryginału. Zobaczmy, czy podejście to znajduje jakiekolwiek odbicie na poniższym wykresie:

Przekład Kuniczaka przynosi najsilniejsze - choć nie całkowite - rozbicie poslkiej grupy. Mimo to i Helena, i Azja nadal pozostają na peryferiach. Różnice między panami i paniami są teraz mniej widoczne niż u Curtina; co dziwniejsze, Bohun zaczyna mówić jak postacie żeńskie. Zróżnicowanie języków postaci w poszczególnych częściach Trylogii jest teraz znacznie bardziej jednolite, choć trójkąt z księciem Bogusławem jest nadal najmniejszy.

No to co?

This website has been optimised for 800x600.

© Jan Rybicki 2003